تحلیل مؤلفه‌های اثرگذار بر مشارکت شهروندان در ادارۀ امور شهرها نمونۀ موردی: مناطق هشت‌گانۀ شهر اهواز

مشارکت از مصادیق کُنش اجتماعی است و تمامی احکام و عوارض آن را نیز داراست. کنش اجتماعی عبارت از همۀ حالات فکری، احساسی و رفتاری که جهت‌گیری آن‌ها بر اساس الگوی جمعی ساخت­یابی شده‌اند. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل مؤلفه‌های اثرگذار بر مشارکت شهروندان در ادارۀ امور شهری کلان­شهر اهواز است. جامعۀ آماری پژوهش را کلیه مناطق هشت‌گانۀ شهر اهواز تشکیل می­دهد که با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به ‌عنوان حجم نمونه برای تکمیل پرسش­نامه انتخاب شدند. برای تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS استفاده شد. نمونه‌گیری نیز متناسب با حجم در مناطق هشت‌گانۀ شهر اهواز تعیین گردید. یافته‌ها حاکی از آن است که بیشترین و کمترین میزان مشارکت بین مناطق 3 و 1 به‌ترتیب با میانگین 72/15 و 71/9 در 9 مؤلفه بوده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سن پاسخگویان و میزان مشارکت آنان با سطح همبستگی (211/0) اختلاف معنی­داری وجود دارد، اما با آزمون من وتنی رابطۀ بین جنسیت و میزان مشارکت رد شد. آزمون رگرسیون خطی ساده  نیز نشان داد که پایگاه اقتصادی- اجتماعی به‌عنوان متغیر مستقل تأثیر زیادی بر متغیر وابسته (مشارکت) دارد؛ همچنین این آزمون با سطح اطمینان 95 درصد فرض این­که هر چه رضایت اجتماعی شهروندان بیشتر باشد، مشارکت آنان افزایش می­یابد، تأیید کرد. تحلیل واریانس یک طرفه نیز گویای آن است که افزایش آگاهی شهروندان، مشارکت بیشتر آنان را به­دنبال دارد؛ همچنین آزمون همبستگی کندال نشان داد که بین اعتماد اجتماعی و مشارکت رابطۀ معنی­داری وجود دارد و در پایان مدل تحلیل مسیر، حاصل نرم­افزار AMOS معنی­داری تمام مؤلفه­ها را به جز مؤلفۀ جنسیت تأیید می‌کند.